Geschiedenis kort:

1921 Oprichting Oefenen Doet Overwinnen

1931 Fusie van Opwaarts (zo heette ODO inmiddels) met Benneveld

De voetbalvereniging heet: Zweeloo Benneveld Combinatie

1965 Oprichting Sportclub Zweeloo

1987 Samenwerking jeugdvoetbal: ZBC/Sportclub Zweeloo Begin 2000 werd de naam veranderd in JVS

2014 Fusie ZBC en Sportclub Zweeloo : vv Sweel

Successen:

1946: ZBC wint de Drentse beker

1948: ZBC wint de Drentse beker

1945/1946 : ZBC kampioen 1e klasse zuid DVB

1947/1948:ZBC kampioen 1e klas DVB

1956/1957: ZBC kampioen 4e klas KNVB

1964/1965: ZBC kampioen 4e klas KNVB

1966/1967: Sportclub Zweeloo kampioen

1969/1970: ZBC kampioen 4e klas KNVB

1976/1977: Sportclub Zweeloo kampioen

1994/1995: ZBC kampioen 4e klas KNVB

2003/2004: Sportclub Zweeloo Kampioen 5e klas

2008/2009: ZBC kampioen 4e klas

2009/2010: ZBC kampioen 3e klas

De geschiedenis van het voetbal in Zweeloo

De geschiedenis van het voetbal in Zweeloo is een boeiend verhaal en de enkele oud-gedienden die nog in leven zijn, weten er sterk gekruide verhalen over te vertellen, ook al stemmen de verhalen niet altijd overeen. Het zou begonnen zijn in 1920 met de oprichting van een korfbalclub, maar dat gemengde vertier was van korte duur. Het ene verhaal wil, dat het gemengde beginsel van de korfbalsport door sommigen wat al te letterlijk werd opgevat. Doch de andere bron weet te melden, dat de mannelijke leden van de club liever aan de tap hingen dan aan de meisjes, die dat daar maar niks vonden er daarom de brui aangaven.
Hoe dan ook, na een jaar gemengde sportliefde besloten de jongens om op zoek te gaan naar een andere vorm van sportbedrijvigheid en dat werd voetbal !
Toen Jan Römelingh op 1 september 1921 ten gemeentehuize bij zijn vader, de toenmalige burgemeester van Zweeloo, aangifte deed van de geboorte van een nieuwe spruit, die hij en zijn trawanten ODO noemden, zal hij toen nauwelijks hebben kunnen bevroeden hoe deze loot aan het Zweeler vereningsleven in de loop van de tijd zou uitgroeien tot een forse eik. Onverslijtbaar, ook na 90 soms turbulente jaren. Want Oefening Doet Overwinnen. Zo wilden de jongens het toen!
ARMOEDE TROEF. 1921, het was me het jaar wel om geboren te worden, zeker als sportvereniging. Een armoedige tijd, waarin een gemeenteraad als die in Zweeloo wel andere zorgen kende dan het wel en wee van een voetbalclubje. Zorgen over bijvoorbeeld de teruglopende belangstelling voor de Zweeler veemarkt, al was de aanvoer op de 12 augustus-markt nog altijd best goed te noemen: 8 ruinen, 14 merries, 6 veulens, 8 schapen, 263 koeien, 14 kalveren en 36 varkens. En, want dat hoorde bij de Zweelermarkt, de liefde tussen de jongs en de wichter bloeide nooit hartelijker op, dan op de avond van de markt onder het schaarse licht rond de cafés van Been, Ruinemans en Askes. Fleurige momenten in donkere tijden, want er waren meer zorgen. Zorgen over de minder bedeelden in de gemeente, die jaarlijks moesten worden voorzien van kleding en klompen, een steeds terugkerende punt op de raadsagenda’s van die jaren.

Ruzie om een tientje
We zien het voor ons, hoe menig gemeenteklompje in die tijd tegen een balletje zal hebben getrapt, ergens op een particulier stukje hobbelig groen. In de hof van Been misschien, of op de afgeplagde hei in Aalden, achter Ballast. Want een gemeentelijk sportpark? Ho maar! Dat duurde nog jaren. Wat kon je ook verwachten van een gemeenteraad, die in 1930 nog ruziede om een tientje voor het uitsteken van de gemeentevlag op Koninginnedag en die tot voorbij 1931 jaarlijks trouwhartig aan Gedeputeerde Staten vroeg of men alsjeblieft vrijgesteld kon worden van lessen en lichamelijke oefening op de drie lagere scholen in de gemeente. Het onderwijzend personeel werd er zo moe van……!
CRISISJAREN. Ook al stond Jan Römelingh aan de wieg van ODO, bij de gemeente was het in die jaren beslist een stiefkind. Zelfs in 1933 nog, toen ODO al enkele jaren al Voorwaarts trekkende, gelukkig was gekoppeld aan de deerne uit Benneveld en zich tot ZBC had laten dopen. Maar eindelijk leek er iets te gloren, want het Rijk kwam met een werkverschaffingsprogramma op de proppen. Het waren immers crisisjaren. Voor rekening van het Rijk kon er wellicht iets gebeuren. Maar nog steeds zag de gemeenteraad een gemeentelijk voetbalpark niet zitten en het enige wat er af kon ~ na veel geharrewar over de overlast die de nabij gelegen Gereformeerde Kerk mogelijk zou ondervinden ~ was een jaarlijkse bijdrage van ƒ. 500,- aan de Stoomzuivelfabriek voor een sportveldje achter de fabriek dat tevens als ijsbaan zou fungeren. Het bestuur van de fabriek moest wel beloven, dat men geen voetbal op zondag onder kerktijd zou toelaten en dat er meer geschaatst dan gevoetbald zou worden. Want schaatsen hoefde niet per sé op zondag!

Licht en donker
Toch gloorde ook voor ZBC langzamerhand het licht, alhoewel er nog wel vijf donkere jaren van bezetting overheen moesten gaan. Zoals in menig gebied, brak er na de ‘bevrijding’ van de Duitse bezetter, een nieuwe geest door. Ook bij de gemeente. Men kreeg uit het bezit Abrahamy op ‘t Alterbarg in het kader van de ruilverkaveling ruim drie hectare weidegrond toegedeeld en in dit maagdelijk gebied verrees het eerste gemeentelijke sportpark; met twee sportvelden nog wel. ‘Er werd reeds gevoetbald in die hoek van de gemeente’, zo constateerde de Heidemij, toen men de grond in ogenschouw nam. De Heidemij rapporteerde: ‘gedeeltelijk is het grasland reeds in gebruik als voetbalveld. In de N.O.-hoek staat een oude tramwagen, welke dienst doet als kleedkamer. Om het veld komt een afrastering voor, welke bestaat uit 92 spoorbielzen, verbonden door staaldraad.’ Secuurder kan een rapport niet zijn.

Feest!
De opening van het park op 22 augustus 1953 was toch wel een feestelijk gebeuren, want feesten kon én kan men wel in Zweeloo. De in die jaren nog talrijke Attila-girls vertoonden open en bloot hun mooiste kunstjes en de muziekvereniging B.O.M. speelde als de beste kapel uit Drenthe, want dat waren ze in de ogen van menig Zweeler in die jaren. Gevoetbald werd er ook. Uit Rotterdam kwam H.O.V. en zij speelden tegen Hoogezand. In die jaren topvoetbal en nog wel in Zweeloo. ZBC telde inmiddels 70 leden met ‘meester’ Joosten als voorzitter en Jan Hegen als secretaris.
Inmiddels is ZBC niet meer de enige bespeler van ’t Alterbarg.

Op donderdag 2 september 1965 werd in “één der lokalen bij de Geref. Kerk te Aalden een vergadering gehouden ten einde te komen tot een oprichting van een zaterdagmiddag voetbalclub”.
Met deze zin op de eerste bladzijde van het eerste notulenboek opende de eerste secretaris, de heer Derk Groen. Secretaris Groen vervolgt: “Het volgende bestuur werd verkozen: J. Doornbos, voorzitter, Willem Beijering, penningmeester, Derk Groen, secretaris en de leden Jans Eijsing en Roelof Oldewening. Allen namen de benoeming aan”. En tenslotte kreeg ook voetbal een nieuwe injectie met de oprichting, twee jaar geleden, van Sportclub Zweeloo, spelend op zaterdagmiddag. Mannen van het eerste uur bij de Sportclub waren de heren Doornbos, Beestheer, Oldewening en Groen. Aanvankelijk werd nog gespeeld onder de naam van de buurman: voetbalvereniging Schoonoord. Het eerste elftal heette gewoon Schoonoord 4, maar speelde al wel in de geelzwarte tenues. Maar al gauw ging men voetballen op het gemeentelijk sportpark aan de Hoofdstraat te Zweeloo. Terreinman Dunning kreeg ƒ 4,- “voor het klaarmaken der velden”. Men trainde één keer per week. Pas jaren later werd dat twee keer per week. Jonge enthousiastelingen die ondanks enige argwaan in eigen kring de stoot gaven tot een tot dusver zeer succesvol verlopen zaterdagmiddag-voetballeven in Zweeloo.
De contributie bedroeg voor de senioren en de A-junioren: ƒ 2,- per maand en de B-junioren ƒ 1,- per maand. Over de zó nodige training kon nog niets worden gezegd, daar het aanstellen van een trainer wellicht op financiële moeilijkheden kon stuiten. Toegezegd werd dat het bestuur deze zaak in de gaten zou houden. “De opstellingen zullen door aanplakken bekend gemaakt worden en wel op de volgende adressen: D. Niehof te Zweeloo, K. Huttinga te Aalden en D. Eising te Meppen”. Het kwam nog al eens voor in die tijd dat de vaste reserve helemaal niet werd opgesteld, die moest maar wachten tot er één geblesseerd uitviel.
Op 23 juli 1965 werd ten huize van Willem Beijering de tweede bestuursvergadering gehouden. Op deze vergadering bepaalde men onder meer dat shirts en kousen door de spelers betaald moesten worden. “Voor ‘moeilijke gevallen’ zal getracht worden een regeling te treffen”. Wat nu die moeilijke gevallen waren vermeldt secretaris Groen hier niet. In 1967 kreeg de club ook Koninklijke goedkeuring voor de naam ‘Sportclub Zweeloo’. Het woord ‘Sportclub’ werd in de naam opgenomen om ook het volleybal bij de club onder te brengen. Dat laatste is er, naar later bleek, nooit van gekomen.

De spelers van het eerste uur.
Bijvoorbeeld op 3 september 1966 voor de wedstrijd Sp. Zweeloo 1 (Schoonoord 4) – VEV 4. Thuis. Aanvang 2 uur.
– G. Beestheer, G. Koster, B. Truin, A. Wiebing, Js. Askes, K. Huttinga, W. Dubbelhuis, G. Huizing, Jan van der Spoel, R. Wiebing, T. Oldewening, A. Kuipers, F. Truin, G. Ensing, W. Beyering.
– de A’s: A. Kamman, E. Oldewening, Js. Pronk, J. Kremers, A. Lanting, A. van der Spoel, H. Fransen, R. Kremers RZN, G. Lubbers, W. Elders, G. Popken, J. Dubbelhuis, J. Truin.
– de B’s: W. Oldewening, J. van Herksen, J. Lubberts, H. Oldewening, Js. Oldegarm, J. Niehof, H. van der Spoel, R. Lanting, J. Truin, F. Elders, H. Askes, J.R. Oldegarm.

Van samenwerking met ZBC was geen sprake; er was niet alleen in eigen kring argwaan….. De enige overeenkomst was dat men op het zelfde veld voetbalde, voor de rest was alles gescheiden. Met vallen en opstaan groeide Sportclub naar een bloeiende vereniging die in het seizoen 2013-2014 uitkwam in de vijfde klas KNVB afd. Noord. Hoe anders was dat in 1965:
Citaat: “Rondvraag tweede bestuursvergadering: Getracht zal worden iemand te vinden die de spelers enigzins kan inwijden in de geheimen der spelregels”.
Die persoon werd Riekus Assen, de eerste trainer. Saillant detail was dat Assen eerste elftal speler was van ZBC.

Het éérste elftal in 1966 onder de naam van Schoonoord 4
Staand, van links naar rechts: Geert Beestheer, Willem Beijering, Willem
Dubbelhuis, Geert Ensing, Jans Askes en Ko Huttinga. Gehurkt, van links naar rechts: Theo Oldenwening, Gabe Huizing, Bertus Truin, Gert Koster en Roelof Wiebing.
Op de foto ontbreken: Albert Kuipers, Anne Wiebing, Jan van der Spoel en Fokke Truin.

De eerste keer kampioen.
In 1967 werd het eerste elftal in een beslissingswedstrijd kampioen tegen Angelslo 4 te Veenoord op het veld van Twedo. Toen heette die club nog NAVC. Een fraai resultaat voor trainer Assen en aanvoerder Ko Huttinga. De Sportclub kreeg intussen in middenvoor Douwe Wolters van Drenthina een geduchte versterking. Het voetbal werd steeds beter. De voorhoede bestond uit Geert Ensing, Albert Kuipers, Douwe Wolters, Theo Oldewening. Allen heel makkelijk scorende voetballers. Inmiddels was Tinus Nijhoving trainer. Gespeeld werd nog in het 5-3-2 systeem, en met de ‘spil’.

Weer kampioen in 1977
Precies tien jaar later kroonde het eerste team zich tot kampioen van de tweede klasse DVB (Drentse Voetbal Bond). Op 7 mei 1977 scoorden Henk Kuik en Wim van der Spoel tegen VCG uit Geesbrug. Resultaat: promotie naar de eerste klasse DVB.

Samenwerking
Beide clubs, zowel Sportclub Zweeloo als ZBC zagen in, dat ze elkaar nodig hadden. Immers men speelde op het zelfde complex, men had te maken met dezelfde gemeente. Maar van harte ging het allemaal niet in het begin. De onderhandelingen verliepen stroef. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw kringelde er toch witte rook op ’t Alterbarg: Beide clubs werden het eens om de jeugd gezamenlijk op zaterdag te laten voetballen. Men begon voorzichtig; eerst met de pupillen, om enige jaren later uit te komen bij de A-junioren. Het samenwerkingsverband bij de jeugd ging door het leven als ZBC/Sportclub Zweeloo en later als JVS

Medio 2010 schoven de besturen toch weer aan, aan de onderhandelingstafel. Beide besturen zagen in, dat een fusie anno 2000 zeer gewenst was. En die fusie kwam er. Vanaf 1juli 2014 is er nog een voetbalvereniging in Zweeloo: vv Sweel. Met nog twee standaardteams, dat wel.